Ik zou met níemand willen ruilen
Kraanmachinist
Op 65 meter hoogte, in een kleine cabine: daar zit kraanmachinist Herman Douma. Alleen. Of ja, alleen, hij zit tegenover zijn makker Vincent van Gogh. Die bedient de andere torenkraan op het Walkwartier. Velen zouden, ondanks het uitzicht, een machinistenbestaan niet lang volhouden, maar Herman voelt zich als een vis in het water. De geboren Fries vertelt over zijn vak.
Laten we bij het begin beginnen. Waarom heb je voor dit niet-alledaagse beroep gekozen?
“We gaan een jaar of vijf à zes terug in de tijd. Ik werkte als zelfstandige in de interieurbouw en kreeg een klus in Duitsland weer eens niet betaald. Toen dacht ik aan mijn vader die altijd kraanmachinist is geweest; hem gebeurde dat nooit. Want niet betalen, is niet hijsen. Ook mijn maatje Vincent, die net als ik in Uden woont, was machinist. Ik wist dus wel wat me te wachten stond.”
Wat zei je vader over deze stap?
“Die vond het mooi dat ik in z’n voetsporen trad. Ik herinner me nog het moment dat ik belde met de mededeling dat ik mijn papieren ging halen. ‘Klets toch niet!’, reageerde hij enigszins verbaasd, maar vooral blij en trots.”
Dat pakt goed uit toch?
“Ik heb nog geen dag spijt gehad. Ik kom overal en heb nooit gezeik aan mijn kop. De klus voor het Walkwartier is extra leuk, omdat ik hier voor het eerst samen met Vincent werk.”
Kraanmachinist
En je hebt altijd een fenomenaal uitzicht…
“Dat verveelt nooit! Bij helder weer kan ik tot ’s-Hertogenbosch kijken, en met een verrekijker zou ik zelfs Eindhoven kunnen zien. Als de zon opkomt, is het helemaal prachtig hierboven. Ik noem dit: het magische uurtje. En het mooie van deze tijd van het jaar is dat er ’s avonds nóg zo’n uurtje is. Er staan dan ook genoeg prachtige plaatjes op mijn telefoon.”
Kun je je werkplek eens omschrijven?
“Die is ongeveer twee vierkante meter groot. Ik heb een stoel, twee consoles en een scherm, waar allerlei gegevens op staan. De tonnage, de afstand van de haak tot de giek en die van de loopkat naar de mast bijvoorbeeld. Ook kan hierop meekijken met m’n camera. Verder staat er een kacheltje, die ik ’s nachts aanzet. Zo heb ik overdag geen last van de herrie, maar is het wel lekker warm.”
Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?
“Timmermannen roepen me geregeld op om materiaal te verplaatsen, zoals stalen netten, breedplaatvloeren of een kubel met beton. Vaak gaat dat de hele dag door, maar soms lig ik ook een paar uur stil.”
Wat doe je dan?
“Dan pak de iPad erbij om te Netflixen. Of ik knap even een uiltje, haha.”
Kraanmachinist
Wat maakt nou een goede kraanmachinist?
“De truc is om rustig te draaien, want dan beweegt de kraan minimaal. Maar het allerbelangrijkst in ons vak is veiligheid. Het is essentieel dat ik goed communiceer met de mensen beneden. En natuurlijk ook dat ik beneden goed aangepikt ben. Om dat te checken, kan ik inzoomen met de camera.”
En dit werk verveelt dus geen moment?
“Absoluut niet. Kijk, het uitzicht is een geweldige bijkomstigheid. Maar lekker alleen zijn, zonder gezeur, dát vind ik het allermooiste. En als ik aan het einde van de dag de deur achter me dichttrek, zit mijn werk er ook echt op. Dat geeft een heleboel rust en vrije tijd. Nee, ik zou met níemand op de bouw willen ruilen. Voor geen goud!”