De bouwafrastering: noodzakelijk kwaad én megapamflet

“Toen Bas voor het eerst met de term perimeter smeet, had ik er nog nooit van gehoord, haha”, bekent Imke. “Al ben ik ervan overtuigd dat ik niet de enige ben. Maar inmiddels weet ik er alles van, want aan de bouwafrastering, een wat bekendere benaming, hebben we veel aandacht besteed.”

Dynamische operawand

Omdat Imke van begin af aan bij ‘project perimeter’ betrokken is, hebben zelfs de techniek en de materialen nog maar amper geheimen voor ze. Toch lijkt het haar beter als Bas hierover vertelt. “Dit is een bovengrondse variant met overklimbeveiliging”, vertelt hij enthousiast als-ie is. “Ook kunnen nieuwsgierige aagjes er niet onderdoor. Ook past de omschrijving ‘operawand’ bij deze dynamische perimeter. We kunnen ‘m voor winkeltijd ‘even’ weghalen, en daarna weer ‘even’ terugplaatsen.”
 
“Er zijn een aantal redenen voor dit type”, aldus Bas op de vraag waarom er niet gewoon bouwhekken met doeken geplaatst zijn. “Zo is in de binnenstad de struikelkans groot met de standaard ballastblokken die hierbij horen. Normaalgesproken kunnen deze blokken de grond in, maar rondom het Walkwartier ligt het vol met kabels en leidingen. Dit is dus geen optie. Verder zijn hekken met doeken gewoonweg een stuk minder fraai.”

Foto’s, poëzie en meer

Toen reclamebureau Circa Twee de opdracht kreeg om van de houten platen een creatief decor te maken, konden Imke en collega’s zich compleet uitleven. Het doel: een doorn in het oog (de V&D) vervangen door een absolute toevoeging voor centrum. “Van een klimwand en speeltoestellen tot metershoge begroeiing: we zijn begonnen met de gekste ideeën”, legt ze uit. “Uiteindelijk konden we dit helaas niet allemaal uitvoeren, maar we zijn toch superblij met wat er nu staat. We worden zelfs speciaal gebeld door mensen die ons willen complimenteren.”
 
Vooral de historische foto’s vallen volgens Imke bij het publiek in de smaak. “Verder kunnen centrumbezoekers zich vermaken met poëzie, kijkgaten, ludieke teksten en álles over honderd jaar Bibliotheek Oss. Ook is er een brievenbus voor ideeën en zijn er bankjes in de Molenstraat om daarop een ijsje te eten of koffie te drinken.”

Kijkers uit de Randstad

De vormgeving is uniek, kunstig bijna, maar de techniek is dat zeker ook. Niet voor niets komen collega’s van Bas uit Amsterdam, Rotterdam en andere grote steden een kijkje nemen. “Ze bezoeken Oss vooral vanwege de flexibele, gekeurde staalconstructie”, vertelt de coördinator omgevingsveiligheid. “Hierdoor kunnen we snel afbreken en weer opbouwen, en ook kunnen we wel twintig verschillende modules moeiteloos toevoegen. Camera’s, prikkeldraad, valschotten, spatschermen, feestverlichting, vluchtdeuren, markeringshoeken, aanrijdbeveiliging… noem het maar op.”

‘Ut volk het ’t erover’

De werelden van Bas en Imke zijn compleet anders, maar toch werken de twee veel samen. Communicatie is immers een belangrijk onderdeel van de BLVC-aanpak die Bas hanteert. “Daardoor zie je naast de perimeter, veel meer uitingen in de huisstijl”, legt Imke uit. “Zo zijn er verkeersborden in het Walkwartierblauw en oranje die vrachtwagenchauffeurs omleiden of toegankelijke routes aangeven. Ook hebben we fietslabels en stickers vormgegeven om te voorkomen dat bezoekers hun fietsen op plekken plaatsen waar dat niet handig is. En daar zal het niet bij blijven.”
 
“Al deze middelen zorgen voor een positief gevoel rondom het Walkwartier”, zegt Bas tot besluit. “Bij slopers, bouwvakkers, centrumondernemers en omwonenden. En ook niet belangrijk: het project leeft hierdoor in de stad. Ut volk het ’t erover!”

Nog meer bijzonderheden
 

Imke, en zeker Bas, kunnen nog veel langer over de perimeter vertellen. Er zijn dan ook nog tal van andere bijzonderheden. Op een rijtje:

• De beelden op de wanden zijn afgestemd op de winkels. Zo zijn tegenover IJssalon Alessandro ijs-etende mensen te zien. En bij Espresso Enzo drinkt iemand koffie op de foto.
• Bouwvakkers kunnen de perimeter niet zomaar verschuiven. De ballastblokken wegen namelijk 950 kilo en de houten platen ook nog eens een slordige honderd. Hierdoor blijft de gemeente eigenaar van elke vierkante centimeter openbare ruimte. Verplaatsen kan alleen op basis van een tijdelijke verkeersmaatregel.
• Na werktijd wordt de bouwplaats verlicht en bewaakt met duurzame lampen.
• De betonnen staanders zijn door sloopbedrijf Gubbels gemaakt van gerecycled beton. De staalconstructie is herbruikbaar bij andere projecten.
• In versie 2.0 wordt het OMP-hout, dat lastig herbruikbaar is, vervangen door staal. Daarbij is een rol weggelegd voor de Osse bedrijven Enco en Compleetprint.
• Vanwege graafwerkzaamheden wordt er de komende maanden druk geschoven met de perimeter. Ook wordt deze groter – bij parkeerterrein De Wal – én er komen automatische poorten voor de bouwvakkers in.